Dag-29 donderdag 16 juni

Ingelheim- Asterstein Koblenz   88 km.

We vertrekken uit Ingelheim, de laatste woonplaats van de Nederlandse schrijver Multatuli. Het huis waar hij woonde is nu hotel Multatuli.  Een hardnekkige fabel wil dat Johanna von Ingelheim een vrouw in mannenkleren was, die vanwege haar grote geleerdheid in het jaar 855 unaniem tot paus verkozen werd. De paussin zou door de mand gevallen zijn, toen zj tijdens een plechtige processie naar de St. Jan van  Lateranen een kind ter wereld bracht. Moeder en kind zouden ter plekke gedood en begraven zijn. Tot zover wat bijzonderheden over Ingelheim. 

We verlaten langzaam het landbouwgebied met eindeloze velden van granen, bieten, aardappelen, enz. We dalen af naar het Rijndal. Langs de Rijn fietsen is een prettige verrassing. De blik naar de overkant levert vrijwel altijd een panaroma op van kastelen en burchten van toenmalige roofridders, stadjes. De druk bevaren Rijn biedt ook de blik op tankers, vrachtschepen, cruiseschepen. Het hoge water gaf ook de verrassing dat we (direct langs de oever) tot onze assen door het water moesten fietsen. En dit meerdere malen. Ook op stukken in het stroomgebied waar we het niet verwachtten. We komen door St. Goar, maar juffrouw Loreleij hebben we niet horen zingen. Ook niet gezien, dus heelhuids passeerden we de plek. Alleen de naam Loreleij staat in grote letters op de rots aan de overkant van de rivier. Het Binger Loch was nog gevaarlijker. In de Middeleeuwen was dit riviergedeelte niet bevaarbaar.  Tegenwoordig zijn de barrieres voor de scheepvaart met explosieven opgeruimd. Toch moet de schipper hier ook nu extra opletten en maakt hij meestal gebruik van een loods. 

Schilderachtig zijn de plaatsjes en burchten op de oever aan de overzijde. Een van de burchten die we op de plaat vastleggen is de Marksburg, een van de weinige burchten langs de Middenrijn die nooit verwoest werden. We arriveren in Koblenz via de spoorbrug en na nog een heftige klim bereiken we het hotel .