zaterdag 20 jiuli dag 22

Croutoy--Reims 100km.

Vanochtend bij het opstaan, bleek de lucht zwaar bewolkt . Onze gastvrouw voorspelde regen, of iets wat daarvoor door kon gaan. Aan haar gezicht te zien voorspelde het niet veel goeds. Verstaan konden we haar niet ,alles werd gefluisterd. Het was gisteren inderdaad een vrolijke boel. Deze morgen probeerden de kinderen een afvoerput vol te gooien met kiezelstenen. Benieuwd of dit nog verstoppingen heeft opgeleverd. Nu het fietsen over landwegen die ons over grote hoogtes voeren. Het is prachtig fietsen. Km's ver kun je kijken. Het heeft wel een nadeel  ,soms geeft onze gps een weg aan die niet bestaat.  Het lijkt mogelijk langs een korenveld een lager gelegen weg te bereiken. Maar als Adri besluit om er even bij te gaan liggen keren we op onze schreden terug.  Om daarna via een andere landweg toch nog enige wegverharding te bereiken.

De gps trekt zich blijkbaar niets aan van de opmerking onverharde paden vermijden. Het ding geeft alles aan als spiegelglad asfalt.

Bij een door ons zelf verzonnen omleiding besluiten we een weg te nemen die ons met 25 a 30% omhoog voert. Ik moet te voet, terwijl het Adri nog net lukt boven te komen , want de motor is afgeslagen; hij is oververhit. We zijn nu zo doorgewinterd dat tegenslagen op onze lachspieren gaan werken. Onze route verloopt verder door verstilde dorpjes, slechts in een van de dorpjes konden we koffie krijgen. Wat is hier een ruimte stilte en schoonheid. Dit is de champagne regio .

We naderen Reims en dit noodzaakt ons om stukjes N-wegen te nemen. Niet erg aantrekkelijk en ook gevaarlijk. Zogauw zich alternatieven aandienen kiezen we deze. Dit betekent veelal wel wat omrijden, maar wel veiliger. Rijden automobilisten op land- en D wegen bijna de sloot of de berm in om on te passeren, dit is echt gevaarlijk.

Het landschap blijft boeien , hoewel de klimmen nu toch echt beginnen te wegen; we zijn moe.

In Reims vinden we snel ons onderkomen, morgen Reims maar eens ontdekken.