Dag-17 zondag 15 juli

Zondag St.MartinSt.Martin Ste.Catharina -La Souteraine   55 km

Aangezien we hebben besloten de etappes in te korten, vertrekken we voor ons doen laat. Uitgezwaaid door onze zeer gastvrije gastheer en gastvrouw beginnen we allereerst weer met klimmen. In een afdaling +/- 3km van ons logiesadres klinkt plotseling een schreeuw achter mij . Het bleek dat Adri een pedaal was verloren. Bij nadere inspectie bleek de schroefdraad beschadigd.  Goede raad??? Toch maar even Hans onze gastheer gebeld, ik had het probleem nog niet uitgelegd of zijn uitroep 'Ik kom er aan' was een geschenkje. Inmiddels de bramen met een mesje verwijderd, en in een mum van tijd was het euvel gefikst, met de baco van Hans. Zijn opmerking : 'Binnen een straal van 20km kom ik jullie eventueel nog helpen'. Dat was gelukkig niet meer nodig. Adri had nooit gedacht dat ze nog eens een loodgieter bij haar e-bike nodig zou hebben! Dit was er een die van alle markten thuis was.

Het was ons al aangekondigd, aan het eind van de dag zul je merken dat het al behoorlijk vlakker fietsen is geworden. Dat gebeurde dus ook. We blijven ons verbazen over de rust in de streek. Nob een mooi verhaal: In St. Goussaud was in de Gallo-Romeinse tijd al sprake van een versterkte Romeinse nederzetting. In de 7e eeuw woonde er een kluizenaarskolonie. Bij het 12e eeuwse kerkje staat een fraaie laterne-ddes-morts. Binnen een beeld van een os aan zijn voeten. De legende  wil datjogeren die in dat jaar willen trouwen, een naald in het beest prikken....  Het plaatsje Mourioux trok in vroeger eeuwen veel bezoekers  naar de geneeskrachtige bronnen la Fontaine Villedary enla Fontaine St. Remy, als hulp tegen krampen, verstuikingen , maagklachten en zwakke nieren. Verder staat er een mooi 13e eeuws kerkje en in het bos vind je dolmen, zoals je die ook in Ierland tegenkomt.

Benevent l'Abbaye ligt aan de voet van de Puy de Goth/GGaud. Keltisch voor 'vreugdeberg'. 541 m hoog en als vanouds een baken voor pelgrims. Het was voor ons helder genoeg om ook de Puy de Dome in de verte te zien. Op een hoogte stonden 2 fietsers in de schaduw te rusten. Adri was nog op afstand toen ze al riepen : Zwaar, he? Als Nederlander ben je al van verre herkenbaar.Na wat ervaringen te hebben uitgewisseld gaan we verder. Zij kwamen van de andere kant en voor hen begon het echte werk nu zo langzaamaan. De meeste mensen die we onderweg spraken deden gedeeltes van de route Oude wegen.   Ons eindpunt is een weghotel,  makkelijk te vinden en alles bij de hand. Wat schetst onze verbazing: uit alle kranen komt warm water , zelfs op de wc moest je oppassen geen blaren op te lopen. Na alle kranen losgezet te hebben loste he probleem zich voorzichtig op. Nog even voetbal gekeken, spanning was snel weg voor de neutrale toeschouwers, de fransen roerden zich uitermate verheugd.