Rond het Kanaal 2015

Je begint aan zo,n reis je bestudeert allerlei materiaal en gaat op pad.eerst met de bekende bootreis .Om in de UK te komen met de fiets de beste optie. Vanaf Harwich naar  de zuidkust Seaford en dan verder naar Weymouth. het fietsen in dit deel van de UK  is best lastig . Dit niet zo zeer vanwege de zwaarte,maar meer de wegen  en het toch wel drukke verkeer. Je moet erg vaak grote wegen oversteken.Het wegdek is vaak in zeer slechte staat. Ook de route's over de fietspaden die aangelegd zijn over trace van voormalige spoorlijnen blinken niet uit vanwege hun schoonheid. En zeker op vrije dagen niet aan te raden , het barst er van de honden, met hun aanhang. De routemaker schiet de plank( c.q. route nogal eens mis door paden te kiezen die niet te fietsen zijn met normale fietsen met bepakking. We hadden dit al snel door en kozen alras voor alternatieven,die goed te fietsen waren en aan landschappelijk schoon zeker aan te bevelen waren.Niet alle trajecten vielen tegen, er is genoeg te zien en ook het landschap is erg mooi. maar je moest goed opletten, en dit maakte dat het fietsen minder ontspannen was. We hebben genoten van de ontmoetingen,soms dollle situatie's, het was de moeite waard om ook in dit gedeelte van de UK te fietsen.Op de vraag zouden jullie hier weer gaan fietsen, zou het antwoord volmondig luiden Nee gewoon te druk. We zouden het toch hogerop zoeken.Ja en toen kwam Frankrijk, na de overtocht en de eerste km van de route ,klonk uit ons beider mond,ja,dit is het, dit zoeken wij in het onderweg zijn op de fiets.Wegen van een veel betere kwaliteit,kleine weggetjes weinig tot geen verkeer. Wat was het een genot om hier te fietsen. Het traject wat ik zelf via de GPS had uitgezet klopte veelal wonderwel. In Frankrijk zijn zoveel wegen,dat je nooit veel omrijdt (behalve  bij die ene brug). Het traject is best pittig als je ervoor kiest van de kust weg te blijven. Je moet je wel realiseren dat er dan echt bijna niets te krijgen is. Geen winkels  of andere voorzieningen.Kortom Frankrijk is een prachtig fietsland.Dit was echt de kers op de vele taartjes die wij achterover geslagen hebben. Ja en dan het materiaal, Twee keer een lekke band, waarvan eentje een stootlek. De Flyer verbaasd steeds weer ,krachtige motor , frame stabiel, zeker met zoveel bagage. De santos deed zijn werk , geen problemen .Wel zou ik bij een volgende reis waarschijnlijk  een andere achterdrager monteren. De remmen hebben er flink van langs gekregen, de remblokjes zijn van beide fietsen kompleet versleten. Echt je hebt geen idee wat de fietsen hebben meegemaakt,in de UK zaten we soms op aangegeven routes die nauwelijks te lopen waren, laat staan te fietsen. Stom verbaast heb ik meerdere malen achterom gekeken, als dit al mogelijk was ,of adri kon volgen.En ja ze volgde steeds het spoor PETJE AF. Regenkleding etc, dik in orde .Wel weer teveel kleding bij ons. Dit mede omdat wij onderweg een wasje konden draaien. de vraag weer in Zuid Engeland fietsen is al beantwoord, Wij zouden toch weer kiezen voor Schotland,Ierland of Noorwegen al is daar zeker Frankrijk met stip bijgekomen. Het weer , twee keer een groot gedeelte van de dag in het pak, met werkelijk noodweer, verder nog enkele dagen met een buiig karakter.Ook erg warme dagen ,kortom het weer viel achteraf best wel mee.

Een tocht die van begin tot einde een ontdekking was.

Onze geplande reis gedeelte rond de Noordzee kon door omstandigheden geen doorgang vinden. Omdat het nu al wat laat inhet seizoen is , en we toch nog een stukkie willen fietsen hebben wij gekozen voor het rondje rond het kanaal. Een fietstocht die ons brengt vanaf Rotterdam-Harwich-Plymouth. Vanaf Plymouth de oversteek naar Frankrijk  vermoedelijk Roscoff,of St.Malo dit hangt mede van de ferry overtochten af. Vanaf Roscoff via de kustlijn naar Breskens- Vlissingen - Hardenberg.Het gedeelte in Frankrijk zal een eigen gemaakte route zijn. Voor de UK heeft Kees Swart alle voorbereidingen al gedaan in zijn boekje rond het kanaal.

We vertrekken Zondag 9 aug. enkele B&B zijn al besproken

Dag-1  we zijn op weg 

Eerst  naar Marienberg fietsen, vanaf Hardenberg met de trein lukt niet werkzaamheden aan het spoor.

Verder naar Zwolle en als het overstappen lukt in de korte tiid, op naar Rotterdam. Hier de trein naar Hoek van Holland om dan de ferry naar Harwich op te fietsen  Stena Line.We kunnen direct aan boord.Het is twee uur voor vertrek, dus de totale boottijd is negen uur.Wel lang ondanks het mooie weer.Een volgende keer toch maar de nachtboot.In Harwich is het 15 min fietsen naar de eerste B&B in een rustige wijk bijna op de route.Leuke ontvangst in een groot pand met enorme tuin, iets voor Hilbert.

10 aug. Harwich-Basildon 110 km

Een nacht met onderbrekingen door het brandalarm op onze kamer wat batterij alarm bleek te zijn.Het is prachtig weer, zonnig, een warme wind.Het terrein is licht heuvelachtig. In vergelijking met Ierland en Schotland mooie wegen maar vaak druk verkeer en lastige crossings om over te steken.We moeten er nog aan wennen eerst naar rechts te kijken.In Corbridge de oude binnenstadbekeken, een kasteel en Romeinse stadsmuren.De flyer heeft veel bekijks.Vaak voor locals een aanknopingspunt voor een praatje.Een ouder heer laat horen dat hij ook duits kan.De mensen zijn vriendelijk iemand loopt voor ons uit om ons de weg te wijzen.De afstand viel tegen voornamelijk door de hitte. Beklimmingen redelijk lang, stijgingspercentage vielen mee.

Basildon-Royal Turn bridge 85 km

dinsdag 11 augustus 2015

Door allerlei bouwwerkzaamheden is het even zoeken om op de route te komen. Het is grotendeels hetzelfde landschap als dag 2: weggetjes tussen heggen, gele of gemaaide graanvelden. Jammer dat in deze tijd de bermen uitgebloeid zijn, een heel verschil met onze meivakanties in het verleden. Af en toe moeten we weer een stuk grote weg nemen, met meestal erg druk verkeer. De hellingen worden pittiger, maar we worden beloond door geweldige afdalingen. De snelheid kun je niet zomaar laten lopen, het was soms link over smalle wegen met passing places. Een heel mooie route. Maar soms was de weg zomaar afgesloten. Toch maar geprobeerd en dan blijkt de weg vol met rommel te liggen. Een verloren lading? Een volgende afzetting was wegens asbest op de weg. In vergelijking met Nederland is het toch vaak een zootje wat de wegen zelf betreft. Zo'n welvarend land en zulke slechte wegen! Door allerlei bouwwerkzaamheden is het even zoeken om op de route te komen. Het is grotendeels hetzelfde landschap als dag 2: weggetjes tussen heggen, gele of gemaaide graanvelden. Jammer dat in deze tijd de bermen uitgebloeid zijn, een heel verschil met onze meivakanties in het verleden. Af en toe moeten we weer een stuk grote weg nemen, met meestal erg druk verkeer.

In plaats van dwars door steden te gaan proberen we alternatieve routes. Dit geeft niet altijd het gewenste resultaat en maakt het nogal eens lastig om weer op de hoofdroute te komen. Een kleine ferry naar Gravesand over de Theems vormt een leuke onderbreking. Je hebt eigenlijk niet in de gaten dat je hemelsbreed zo dicht bij Londen bent.
In Royal Turnbridge Welsh, een zeer langerekte plaats, was het lastig het hotel te vinden.

Royal Turnbridge Wells-Seaford 75 km

woensdag 12 augustus 2015

We beginnen de dag in het regenpak, maar dat wordt van binnen al gauw natter dan van buiten door de stevige beklimmingen. Het is inmiddels droog en de zon windt aan kracht. Het landschap wordt boeiender.Na Wilmington zien we  de south downs, met daarop de krijttekening van de long man of Wilmington.Deze is hier waarschijnlijk in de 16 of 17 eeuw uitgesneden in de steile hevelrand.(zie foto).

Het valt ons niet mee. De afdalingen zijn nogal gevaarlijk, het goed uitkijken geblazen. Het is minder ontspannen fietsen dan in Schotland of Ierland.

Het wordt anders als we halverwege de dag op de Cuccoo's trail komen, over een oude spoorbaan. Het parcours is vrij vlak. Hier komen we veel fietsers tegen. Soms is er de mogelijkheid te kiezen voor een asfaltalternatief, maar die nemen we niet. We komen hierdoor op modderige bosweggetjes, nauwelijk een weg te noemen. Een keer nemen we met een flinke aanloop en op de gok een grote plas, die flink diep blijkt te zijn, maar we houden het overeind.

De omgeving wordt mooi, kleine plaatsjes met mooie cottages, het wordt ontspannender. De hellingen zijn soms verrassend makkelijk te nemen. Nog een maal moeten we de gebaande paden verlaten om dwars door enkele schapenweiden de boulevard in Seaford te bereiken. We maken de eerste foto's van de witte krijtrotsen, en laten ons een ijsje goed smaken. Na een leuke rit langs de boulevaard met kiezelstranden bereiken we het B&B.

Seaford-Arundel 75km

donderdag 13 augustus 2015

We vertrokken met lichte regen, een meevaller er was ons onweer en zware regen in het vooruitzicht gesteld.Code geel . Deze meevaller was van korte duur. Er kwam toch een portie regen en onweer , het was om angstig van te worden.Af en toe even schuilen in een bushokje als het onweer te erg werd.Met mooi weer zou dit een prachtige route zijn, langs de boulevard van Brighton met zijn uitgebrande pier.Inmiddels zijn er diverse attracties herbouwd en vernieuwd.Ondanks de stortregen zaten er nog mensen in het reuzenrad.Het slechte weer had ook zijn voordelen, we kunnen nu makkelijk doorfietsen . De feestvierders zitten achter de fish en chips.De plassen werden steeds dieper alsmede de kuilen in het wegdek.Door de plassen zie je de kuilen niet, en prompt ging ik, marinus, onderuit. Een lekke band was het gevolg (stootlek).

Een pauze in een tearom was welkom. We vertrokken daar met een doggybox gevuld met het restant van twee sandwiches ham en cheddar. We hadden er geen rekening mee gehouden dat een sandwich al twee boterhammen zijn. Maar het is wel opgekomen voor de dag om was!
Inmiddels was het weer wat opgeklaard, het werd warm. Onze kleding en wijzelf werden droger en vrolijker.Helaas van korte duur, na een smerige rotklim van 1, 5km met hoogteverschil van 156meter, moest ik op het eind van de fiets af. Adri stond boven uit te puffen .Ze wist niet waar ze heen moest, de GPS wist dit wel .Het bleek een grindpad te zijn met her en der blokken graniet neergesmeten. Deze helletocht duurde ongeveer 4 a 5km. De routemaker is hier duidelijk in de fout gegaan, om zoveel mogelijk landschappelijk moois te laten zien, heeft hij de realiteit van het fietsen uit het oog verloren. Na nog een 10km over asfalt bereiken we ons hotel.

Arundel-Porsmouth 90 km

vrijdag 14 augustus 2015

Na een goede nachtrust, dit was gezien de zware omstandigheden van gisteren ook hard nodig.Eerst in Arundel nog enkele objecten bekeken, kasteel dat hoog boven de stad uitrijst en van ver te zien is en verder nog een kathedraal in retrostijl van de 19e eeuw.

In een rustig tempo en met nog prima weer om te fietsen gingen de eerste km rap. Tot we weer op wat slechtere grindpaden kwamen . Op deze route ook de nodige smalle hekjes waar de tassen van de fiets moesten. Adri maakte mij er opmerkzaam op dat ik vergeten te melden was, dat ik na mijn valpartij gisteren gedeeltelijk onder water verdween. Plots hoorde ik hulpgeroep achter mij, bleek adri wijdbeens weerszijden van de fiets over een diepe plas te staan.Ze kon geen kant meer op , de nodige hilariteit tot gevolg.Op deze route lieten wij ons de bramen goed smaken, ze waren overvloedig aanwezig. Enkele reeen kruisten ons pad en maakten niet al te veel haast weg te komen.
Twee maal blijken getijdenwegen die bij elk hoog water blank staan ons tot een alternatief te dwingen. Dit kost niet veel extra rijtijd. Dit laatste zal nog anders worden.
Bij een koffie stop in Chichester is het gaan regenen. We zijn niet rouwig, dat we vandaag vroeg op ons b&b zullen kunnen arriveren. Dit blijkt na informatie geen probleem. We nemen de Hayling Billy trail over Hayling Island. Het pad over een voormalige spoorlijn biedt vooral bij zonnig weer een weids uitzicht over Langstone Harbour, een baai die bij laag water grotendeels droog valt. Aan het Eind van de rit wacht op Hayling island de pont naar Portsmouth, die aanmeert niet ver van ons overnachtingsadres. Maar.....helaas blijkt deze ferry bij onze aankomst aan de steiger 'not running' en moeten we de Billy trail weer terug rijden en daarna langs de hoofdweg naar Portsmouth, wat toch 25 km extra betekent. Voordeel was, dat het inmiddels weer opgeklaard was en we nog droog konden waaien voordat we aankwamen.

Porsmouth-Brockenhurst 75 km

zaterdag 15 augustus 2015

Met mooi weer vertrokken we uit ons B&B, klein maar fijn. Eerst de ferry vinden, die ons over zou zetten naar het eiland Wight. De rij keurig wachtende Engelse voetgangers in de terminal was zeer lang. Het bleek een aantrekkelijk uitje voor het weekendje of dagje Wight. De boot was een Supersnelle : max 40km/uur. In 20 min waren we over. We gingen van boord over een lange houten havenpier van Ryde. De tocht voerde ons over dit prachtige eiland, met zijn vele tussendoor weggetjes, met steeds doorkijkjes naar zee. Ook de krijtrotsen sprongen er uit. In de volle zon omgeven door blauwegroen golven. Een prachtig gezicht. Met mooi weer vertrokken we uit ons B&B, klein maar fijn. Eerst de ferry vinden, die ons over zou zetten naar het eiland Wight. De rij keurig wachtende Engelse voetgangers in de terminal was zeer lang. Het bleek een aantrekkelijk uitje voor het weekendje of dagje Wight. De boot was een Supersnelle : max 40km/uur. In 20 min waren we over. We gingen van boord over een lange houten havenpier van Ryde. De tocht voerde ons over dit prachtige eiland, met zijn vele tussendoor weggetjes, met steeds doorkijkjes naar zee. Ook de krijtrotsen sprongen er uit. In de volle zon omgeven door blauwegroen golven. Een prachtig gezicht.

Vele kleine plaatsen met allemaal een burcht of steevast een kerk die het aanzien waard was. In Sandown reden we 'caraful and with consideration' over een lange strandpromenade met ouderwets aandoende blauwe strandhuisjes, die druk bevolkt werden. De tocht over het eiland was ongeveer 58 km. Aan het eind moest er nog flink worden geklommen, om de ferry te bereiken die ons van Wight weer naar de haven van Lymington bracht.
Vermeldenswaard is ook, dat de hoofdweg , ja die met die zware klim, t.z.t. in zee dreigt te verdwijnen. Het kalkhoudende gesteente erodeert meer en meer.
Na een overtocht van een uurtje bereikten we Lymington.
Voor meelezers en voormalige reisgenoten C&G: het barst hier van de boten . Een prachtig gezicht om te zien hoe ze met de stevige wind omgaan.
Na nog een 10 km bereiken we ons B&B, gelegen in een natuurgebied.
De woonwijken zijn naar het centrum afgesloten met cattle grids. Het vee loopt dwars door alles heen. De hekken naar de woningen zijn stevig . Deze moeten echt goed dichtblijven. Alles loopt ddor elkaar koeien, ezels, paarden , varkens en ook nog mensen. Het stadje stinkt behoorlijk.
Al met al een mooie dag met stof tot napraten.

Brockenhurst-Poole 60km

zondag 16 augustus 2015

Vandaag zondag vertrokken met stralend weer.Als dan ook het gebied waar je door fietst je erg aan Schotland doet denken kan de dag niet stuk.We rijden door het Nationaal Park New Forest.Dit gebied werd in 1079 door Willem de Veroveraar opgeeist als jachtgebied ten koste van de boeren.Omheiningen werden verboden.Wie het wild verstoorde riskeerde gruwelijke lijfstraffen.Men mocht er wel het vee laten grazen.Nog steeds beschikken enkele honderden veehouder over dit recht, waardoor honderden dieren vrij kunnen rondlopen, wel binnen de veeroosters van New Forest.Het is hier een oase van rust, welke af en toe werd onderbroken door hordes racefietsers.Schijnbaar was er een wielerkoers waar wij eventjes in verzeild raakten.Na 30km komen we op autovrije en luwe binnenwegen naar Wimbourne Minster. Hier volgen we de Castlemen Trailway een gravel en grindpad, goed te doen maar eentonig.

In Wimbourne Minster bezoeken we de 1300 jaar oude kerk van kathedraalachtige proporties, een methodist Church. Rondom prachtige gebrandschilderde ramen, een preekstoel met rondom bijzondere bijbelse afbeeldingen in sculptuurwerk. Een astronomisch uurwerk hangt in het koor. Hier is boven een deur een paneel met modern  gebrandschilderd glaswerk in prachtige kleuren. In de portrettengalerij van voorgangers hangen opvallend veel vrouwen.

Voor Poole komen we op de Heritage cycleway die langs de ondiepe Holes Bay loopt, waar  met laag water zilverreigers hun kostje opscharrelen. Poole Harbour is de grootste natuurlijke haven van Europa, maar ook een van de ondiepste, buiten de vaargeul soms maar 48 cm diep.

Een geliefd watersportgebied. In een grote stad is het lastig zoeken naar een adres, maar met wat aanwijzingen van een collega fietser vinden we toch nog vrij snel onze b&b.

Poole-Weymouth 75km

maandag 17 augustus 2015

Na vertrek uit ons B&B even zoeken om op de route te komen in de grote steden met veel eenrichtingsverkeer soms best lastig. O., ja de hospita die voor ons gisteren de deur opendeed met de kreet , ik heb jullie al eerder gezien.Wij haar ook.In de koffietent bleek zij ook gast te zijn. Wel erg toevallig dat zij ook de B&B eigenaresse bleek te zijn.Het brak meteen het ijs.Op de route aangekomen moesten wij na 10km eerst met een pont om daarna in Devon te gelanden.Het weer was prachtig , goede wegen en een schoon landschap.Je fietst hier al slingerend langs de kust dan weer omlaag maar ook weer omhoog best pittig.We buigen af naar Corfe Castle hoog boven dit dorp torent de ruine uit van het kasteel dat hier werd gebouwd door alweer Willem de Veroveraar.Tijdens de Engelse burgeroorlog 1642-1651 werd het kasteel door tegenstanders van wimpie opgeblazen.Na een lunch waar een weeshuis genoeg aan had verder. Bij de lunch wel een vermelding dat als je niet alles opat er een boete van 3 pond in rekening werd gebracht.We komen langs Lulworth Cove  een bijzondere plek, waar verschillende gesteentelagen parallel aan de kust lopen.We komen langs enorme kazernes en forten die in WWll de engelse kust moesten beschermen.De engelsen zijn gek op hun heldendaden in wat voor oorlog dan ook. Ik heb hier zo mijn eigen gedachten, zij waren wel de uitvinders van de contentratie kampen (boerenoorlog).Een eindje verder komen we bij de Durdle Door een in zee uitgesleten krijtrots. Om hier dichtbij te komen, ging adri dapper op pad om na drie kwartier uitgewoond terug te komen.Maar het was de moeite waard. Na een steile klim waar een automobilist de motor af liet slaan moest adri van de fiets.Als blikken konden doden. We bereikten over verder rustige wegen ons eindpunt Weymouth.Hier plannen we een vrije dag en gaan de Jurassic langs.Deze dag was een schitterende dag, de beste tot nu toe.
 

Weymouth rustdag

dinsdag 18 augustus 2015

Vandaag rustig aangedaan, uitgebreid ontbeten, en nog een wasje gedaan .Wel door de B&B eigenaar. Aan de strandpromenade de bus gepakt. Het was er een drukte van belang vanwege een carnival met spectaculaire lunapark apparaten. De locals laten dit gebeuren liggen, maar leuk voor de toeristen. De bus was een hop on hop off. Deze bracht ons naar het schiereiland Portland. We waren gewaarschuwd door onze gastheer. Met deze bussen heb je maar af te wachten of en wanneer ze langskomen. We gingen al een kwartiertje te laat van het vetrekpunt, omdat naar later bleek eerst gewacht werd op de politie die een passagier van boord moest halen. Tien minuten na vetrek bleven we weer bij een halte staan wachten tot de cops arriveerden voor hetzelfde ritueel, omdat opnieuw een persoon niet op bevel van de chauffeur wilde uitstappen, omdat hijzelf vond dat hij niets verkeerd had gedaan. De man was tegen de regels op het bovendek gaan staan, wat ten zeerste verboden is. Begrijpelijk is men streng. Al met al weer een half uurtje oponthoud.

Op de uiterste punt Portland Bill aangekomen hebben we een gedeelte van het coast path gelopen. Hoog boven de zee , die je steeds blijft zien. De aardlagen uit het tertiair tijdperk zijn hier goed te zien in de afgesleten en vaak verbrokkelde kust. Niet te ver van het pad afwijken dus. De steile kust met hier en daar een cave is indrukwekkend.
Tussen de vaste wal en het schiereiland ligt een schoorwal van ontelbare kiezelstenen daar door de wind en de golven daar geleidelijk gedeponeerd. De voorUitstekende kliffen van Portland deden dienst als stootblok. Tijdens hevige stormen kunnen uitschietende golven de kiezels tot 15 m opstapelen.
Halverwege onze wandeling wilden we de bus weer oppakken, maar dat leverde weer een flinke wachttijd op bij een halte, omdat er een van de diensten bleek uitgevallen. Eenmaal terug in Weymouth waren de gigantisch zweefmolens nog volop bezet.
Weymouth is een levendige stad aan een grote baai. Ooit was het een belangrijke handels- en vissershaven, tegenwoordig leeft het van het toerisme. De eerste toerist die hier bivakkeerde was de ernstig zieke koning George III. In 1789 kwam hij hier kuren, dwz baden in zee terwijl een band 'God save the king' speelde. De koning knapte er van op, vermoedelijk dankzij een sterk placeboeffect. Het strand van Weymouth is sindsdien een trekpleister gebleven. Er varen hier vandaan veerboten naar de kanaaleilanden.

Weymouth-Poole trein

woensdag 19 augustus 2015

Vandaag de trein terug naar Poole een ritje van 38 min.Het is regenachtig dus een gelukje dat we niet in dit natte weer op pad hoeven.Rustig aangedaan Poole eens goed bekeken , en ons alvast georienteerd op welke plaats de ferry naar Cherbourg vertrekt.Het is een overtocht van 5uur vertrek 8.30 uur. We hebben een B&B dicht bij de ferry gevonden.
 

Poole-Cherbourg

Gisteren in het besproken B&B konden de fietsen in eerste instantie niet binnenstaan.Buiten was een plek onder de politiecamera die was goed beveiligd. Om 10uur mochten ze naar binnen, de fietsen konden onder een fietshoes worden verpakt en op slot gezet.De fietshoes hebben we altijd bij ons.Om 8.30uur wezen kijken de hoes lag er naast , en de fietsen verplaatst.Verder geen discussie meer gevoerd maar de fietsen in de huiskamer gezet.Of dat nog niet genoeg was lag er s'morgens een briefje dat door omstandigheden geen ontbijt werd uitgeserveerd.Na dit intermezzo de fietsen richting de ferry gestuurd 5 min fietsen, Hier eerst door de douane, maar eerst  moest de bagage worden ingezien ,graaien in de vuile was.Ook wij en de fietsen werden gescand.Het inschepen en de overtocht gingen voorspoedig en om half drie zaten we achter ons eerste rose 'tje.Wel even opletten met het rechts rijden.We zitten in een mooi hotel uitzicht op de jachthaven van Cherbourg. De eerste schok zijn we al weer te boven, de prijzen in de € zone liggen qua overnachtingen op de helft van die in de UK.

Cherbourg-Isigny sur Mer 85 km

 vrijdag 21 augustus 2015

Na een bijzonder goede nachtrust vertrekken we uit ons hotel, niet nadat we Napoleon gedag hebben gezegd. Deze staat namenlijk pontificaal op het plein voor ons hotel. We fietsen langs de haven en opmerkelijk snel hebben we Cherbourg achter ons gelaten. We moeten wel eerst enkele pittige hellingen nemen. Al snel merken we dat we teveel kleren aan hebben. Boven op een helling gestopt om e.e.a. uit te trekken.Een oude man, voorzichtig lopend met een stok, steekt over om ons de hand te schudden: Bonjour! Hij probeert ons uit te leggen dat verderop de weg deze morgen is afgesloten, dit althans maakte Adri uit zijn woorden op. Ik dacht dat hij een mop vertelde. Toch maar verder gegaan volgens plan en niets van omleidingen of dergelijke gemerkt. De schapenwolkjes aan de lucht trekken weg, het is schitterend weer. De eerste uren voeren langs de kust, waar we een paar maal afstappen om het strand op te gaan. Van een paar badgasten krijgen we applaus, onze dag was al goed! Bij een boulanger een sandwich gekocht. Als zodanig stond het aanbod buiten opgeschreven, maar dan in Franse uitvoering: een stokbrood werd gehalveerd en door midden gesneden. Nog wat ham en boter er tussen en ziedaar de sandwich. We lieten hem ons goed smaken.

Weer op weg kwamen we langs Utah Beach, een van de invasiestranden. Overal zijn bunkers en herdenkingsplaatsen. We hebben de Normandisch kust al eens eerder bezocht, speciaal hier voor en laten de informatiecentra dit keer met rust.
De middag voerde meest over rustige binnenwegen met weinig hoogteverschillen. Wat een verademing qua asfalt na Engeland. Op de B-wegen, die we af en toe een stukje moesten meepikken , was weinig verkeer. Al met al een heerlijk ontspannen fietsdag in de zon, met langere rustpauzes dan tot nu toe.

Isigny sur Mer- Arromanches 48 km

zaterdag 22 augustus 2015

We vertrekken met een lichte nevel die van zee komt binnendrijven.Al spoedig lost de nevel op , het belooft een mooie maar hete dag te worden de temperatuur loopt op naar 30 graden.We fietsen op een hoog gelegen kustweg, de zee verdwijnt niet uit het gezichtsveld. De kleine dorpjes en invasie stranden rollen aan ons voorbij. Na Utah Beach, Omaha Beach, Saint Mere Eglise en Arromanches. Het wordt drukker en heter, we besluiten om in Arromanches een onderkomen te zoeken.Dit lukt heel snel , en na te hebben gedoucht zitten we aan het strand en verkennen de omgeving. Alles wat je ziet heeft met de oorlog te maken, ik begrijp niet waarom mensen zich uitdossen in camouflagepakken en rondrijden in jeeps of hier nog een oorlog moet worden gevoerd. Niet echt ons ding.

In Arromanches hebben de Engelsen een enorme kunstmatige bevoorradingshaven aangelegd. De afgezonken caissons liggen er nog altijd.

Verbazingwekkend heeft deze drukke plaats maar 500 inwoners. Onder de bezoekers hoor je alle talen. Morgen maar snel de binnenlanden in.

Arromaches-Honfleur 95 km

zondag 23 augustus 2015

We worden wakker van een hevig onweer, niet raar na die warme dagen.Het lijkt erop dat we droog kunnen vertrekken.Maar die gedachte is van korte duur, het valt met bakken uit de lucht.De hoteleigenaar die onze verkleedpartij aanziet probeert ons over te halen om nog een nacht te blijven. Dat toch maar niet, de bedden waren niet geweldig.Arromanches is een druk plaatsje met maar 550 inwoners.Aan de drukte op straat merk je dit niet.Je hoort diverse talen (heel internationaal).Arromanches is vooral bekend van WWll.

Hier is een grote haven gebouwd met afgezonken caissons om de troepen te bevoorraden.Deze caisons liggen er nog steeds. De vorige avond werden we getracteerd op een stukje folklore onde ons raam. Twee groepjes hoornblazers staan een 10 meter uit elkaar en met de rug naar elkaar toe. Ze antwoorden met veel overleg op wat de andere groep speelde. Het lijkt allemaal erg op elkaar, maar voor ingewijden zal het vast spannend zijn. Ze houden het anderhalf uur vol.
We starten de helse machines, het belooft een natte dag te worden. Het fotograferen schiet er bij in , alles is grijs en grauw. Het is een pittige tocht , aan het eind van de dag is het hoogteverschil wat we overbrucht hebben 1510 meter. Twee maal de Alpe Huez.
s' Avonds best gebunkerd, Adri nam een flinke bel rose, die behoorlijk aankwam. De weg naar het hotel was moeilijk te vinden, ook het wegdek liep in Adri's beleving niet helemaal horizontaal.
Morgen maar rose in de bidon, kunnen we lachen.
Het valt op, dat men in de hotels in staat en bereid is op verzoek Engels te spreken. Maar een Engels sprekende Fransman is ook nog niet makkelijk te verstaan. Vooral niet als het jeugdige personen zijn, want dan moeten de woorden in hoog tempo rollen. Net Dads army in de hoogste versnelling.

Honfleur- Veulettes sur Mer 105 km

 maandag 24 augustus 2015

Het wordt eentonig , maar het belooft een natte dag te worden.Gehuld in regenpakken gaan we op weg.

Bij ons onderkomen ligt op fietsafstand een enorme brug: de pont de Normandie.Volgens ingewijden kunnen we met de fiets de brug over. Om kort te zijn , het lukte ons niet .Op de diverse toegangswegen borden met verboden voor fietsers. Toen maar gekozen voor een brug, die voor een flinke omweg zou zorgen, zo'n 30km.We hebben gekozen voor kleine D wegen. Deze zijn erg geschikt voor fietsers, hoewel op deze wegen meestal flink moet worden geklommen. Bij de alternatieve brug aangekomen bleek het ook hier lastig om met de fiets over de Seine te komen. De brug was in onderhoud, gelukkig mochten wij over de baan voor het werkverkeer naar de overkant. Het was hoog en winderig.
De route weer opgepakt , en door de binnenlanden (der is helemaal niks , geen winkels geen eetgelegenheden etc.) Het moet hier bij mooi weer prachtig fietsen zijn, nu is het behoorlijk grauw en grijs.
Komt de zon door de wolken, dan is het landschap verbluffend. Op een uitkijkpunt zien we de zee, dit betekent: We zijn er bijna, we zijn er bijna! Ons B&B geeft nog we stof tot napraten.(musiale portretten, een en al brocante en enorme opgeprikte torren en vlinder in de trapopgang).
Een pittige tocht met nog meer hoogteveschil dan gisteren.

Veulettes sur Mer 55 km

dinsdag 25 augustus 2015

Na een goede nachtrust vertrekken we uit het volgepakte B&B. Ook de ontbijttafel was goed gevuld, tot en met kattenhaar in de boter. De zwartharige leverancier van dit laatste had het liefst tijdens het ontbijt bij ons op schoot gelegen en bleef protesteren toen we daar niet van gediend bleken. De gasten in het b&b komen uit allerlei windstreken , Italie, Korea, UK etc, etc. Nederland is onder hen goed vertenwoordigd. De gastheer en gastvrouw pakken van elke taal een paar woordjes mee. Het is droog en we beginnen met een forse klim, die naar later bleek niet nodig was geweest. We kwamen bijna bij het vertrekpunt uit, maar hadden al 10 km afgelegd..Het is een mooie tocht, steeds afdalend en klimmend naar zee. Soms lopen de steigingspercentages op naar 18%. We merken dat we beter en sneller de hellingen bedwingen dan bij het begin van onze reis. Bij een van de hellingen met een hoog % gehalte ben ik te diep gegaan. Longblaasjes die nog nooit gewerkt hadden moesten nu aan de bak. De hele verdere weg een corrie-kuchje.

Na het weekend is het goed te merken dat de vakanties ten einde lopen. De kustplaatsen raken al aardig verlaten, al zal ook het weer daar een rol in spelen. Onderweg laten we ons een crepe Suzette goed smaken, die moet je toch een keer geproefd hebben. Als we weer vertrekken is de regen weer begonnen, maar een stevige wind blaast de mouwen regelmatig weer droog. De bushokjes langs de route worden minder als schuilhut gebruikt dan de vorige dag. Licht gele Limousines in de weilanden volgen ons belangstellend.

Veulettes sur Mer-Saint Valery sur Somme 75 km

woensdag 26 augustus 2015

Het is warm als we vertrekken , al snel blijkt dat we teveel kleding aan hebben.Snel maar wat luchtigers aangetrokken. De route voert door de binnenweggetjes.Soms met bordjes verboden in te rijden.We zijn nu al zo geroutineerd dat we deze meldingen vaak negeren.Het blijken meestal afdalingen te zijn, hardstikke steil.Het scheelt wel veel omrijden.De wegen weggetjes zijn erg rustig, plezierig om te fietsen.De wind is stormachtig maar ons veelal gunstig gezint.Soms is het buffelen.Op de hoog gelegen wegen zijn er mooie doorkijkjes op zee en de krijtrotsen.Voor ons doen zijn we vroeg.Tijd om Saint Valery sur Somme te verkennen.Het is een middeleeuws plaatsje gelegen aan de baai van de Somme, er zijn veel galeries en festiviteiten.We besluiten om er een extra dag te blijven, er is genoeg te zien en vooral veel eten
 

Saint Vallery sur Somme rustdag

donderdag 27 augustus 2015

Lekker lang uitgeslapen ontbijt, koffie, gebak etc. Het is regenachtig , maar we gaan op pad regenjacks aan.Om het oude gedeelte van Valerie te bezichtigen.Valerie ligt zoals de naam al zegt aan de Somme. Er is hier in WWl verschrikkelijk huisgehouden.De soldaten werden hier opgeofferd ter meerdere eer en glorie van hun generaals.Alleen aan Engelse kant werden 420000 mensen opgeofferd.Ook de franse verliezen liepen in de honderdduizenden.Aan Duitse kant waren de veliezen minder 380000.Na deze slachting zonder noemenswaardige terreinwinst kregen de Generaals er flink van langs.Ook het draagvlak onder de bevolking nam zienderogen af, toen door begon te sijpelen wat er in, en aan de slag van de Somme was voorafgegaan.Wij laten dit achter ons om de wat leukere dingen te bezoeken.Valerie is de moeite waard, ook de huizenprijzen zijn redelijk.We hebben al iets op het oog.
 

Saint Valery sur Somme-Condette 85 km

 vrijdag 28 augustus 2015

We zijn vroeg op, ontbijten op de kamer, al met al erg relaxed. De straten in Saint Valery zijn nog nat. Schijnbaar spuit de gemeente de hele boel schoon. Het is nog rustig, en het belooft een mooie dag te worden.

We volgen een tijdje een grote weg, een z.g. route national en kunnen voor het eerst op zo'n grote weg gebruik maken van een fietspad. Het schiet lekker op , en we gaan de binnenlanden weer in. We rijden over een langerekte heuvelrug met naar beide kanten een prachtig uitzicht. De kasteeltjes en kerken laten we deze rit aan ons voorbij gaan. We hebben er al honderden gezien.

Over een jaagpad langs een rivier naderen we onze eerste koffiestop. Het blijft vaak afwachten of er zo'n tentje is. Daarna gaan we over weggetjes, die op geen kaart of routeplanner staan. Vaak is het zo smal,  dat het niet voor doorgaand verkeer open gesteld is. Maar fietsend lukt altijd wel. Het is een mooie route, wat wel opvalt is dat er in dit land zoveel van deze kleine weggetjes zijn . Alles is geasfalteerd, of wat er voor door moet gaan.  Bijna bij het eindpunt nog een lekke band. Gelukkig had ik thuis proefgedraaid met het vervangen van een binnenband bij de Flyer fiets van Adri. Het lukte , en ook nog zonder schroeven, bouten of moeren over te houden. De hellingen worden minder steil, maar wel langer.  Dit maakt het ritje, met soms de wind fors tegen,  best pittig. Een hele mooie etappe!

Condette-Loon Plage 90 km

zaterdag 29 augustus 2015

Bij ons vertrek uit Condette worden we door de hotelhouder voorbereid: 'Dat wordt een zwaar begin van jullie dag. De ene stevige klim na de ander'. En inderdaad, we moeten een flink aantal hoge heuvelruggen dwars over. Halverwege staan we voor een afgesloten weg, maar nemen die stiekem toch. Zo rijden we over een prachtige brede bosweg door een speciaal natuurgebied, kilometers lang. Ook hier weer flink stijgen en dalen.

Maar tegen de middag zitten we ineens in een totaal ander landschap. Voor ons ligt geen enkele hoogte meer. Een verademing om de middag peddelend verder door te kunnen brengen. Om ons onderkomen in Loon Plage te bereiken moeten we nog een stuk over een drukke weg. Zo is er weer een einde aan een zonnige mooie dag.

Loon Plage-Bredene 118 km

zondag 30 augustus 2015

Het is even zoeken om de juiste richting en route te vinden. Er zijn enkele mogelijkheden die we niet durven nemen. Viaducten over kanalen die ons naar het zich laat aanzien niet in de juiste richting brengen. Uiteindelijk rijden we toch maar weer een stukkie om. Ach het is maar 10 km, een kniesoor die daar op let. De benen en het weer zijn dermate in orde dat dit ongemakkie zingend wordt genomen. Het landschap is vlak en we naderen de kust, niet nadat we eerst nog meegedaan hebben met een bingo, die door het cafe waar wij koffie dronken werd georganiseerd. Wij hebben niets gewonnen.

Hoera, we kunnen ons weer verstaanbaar maken in onze moerstaal! Zojuist passeerden we haast ongemerkt de Belgische grens en rijden naar De Panne.Voor stoplichten waar je in Nederland krijgt te zien  WACHT!! gaat het er in Belgie vriendelijker aan toe .Na een druk op de knop verschijnt er UW AANVRAAG AANVAARD .Zeg nou zelf dit is erg vriendelijk ,en voor je het weet sta je te glimlachen, zo dat is mooi gelukt mijn aanvraag is toch maar mooi aanvaard.Het is in de Panne gezellig druk, een harmonie geeft een nummertje weg op het marktplein. Op de boulevards is het nog een graadje drukker, niet om door te komen als fietser op trektocht. Alles krioelt door elkaar, kinderen op alle mogelijke vehicles, gezinnen op familiefietsen, noem maar op.  De vakanties zijn afgelopen, maar het is zondag, zonnig en warm. Wat opvalt zijn de vele flats met uitzicht op het strand die leeg staan en te koop.  We duiken de boulevard weer af op zoek naar rustiger wegen. Via Oostende naderen we Bredene. Hier wordt het rustiger en volgen we weer het water. Nog een pauze op een bank aan zee voor we ons eindadres van deze dag gaan zoeken.

Bredene-Middelburg 65 km

maandag 31 augustus 2015

Het heeft vannacht in Bredene en omgeving behoorlijk gespookt, straten blank grote hagelstenen, alsmede een fors onweer. Als wij vertrekken is het droog, ook is het al behoorlijk warm . Hopelijk geen voorbode van onweer en regen. Over goed lopende fietspaden passeren we al snel Zeebrugge, een vrij drukke haven met veel bruggen. Het blijft goed fietsweer , en de zee is altijd dichtbij. We passeren weer diverse badplaatsen.Bij stoplichten komt er in nederland veelal te staan, als je gedrukt hebt op de aangegeven knop te staan WACHTEN !!!! in belgie verschijnt de tekst  Uw aanvraag is Aanvaard . Zeg nou zelf dit bekt toch een stuk beter.

Knokke verbaast ons.  Bij een eerder bezoek zag deze plaats er erg vervallen uit. Inmiddels heeft het een langgerekte boulevard,  kilometers lang.Ten opzichte van gisteren kun je hier nu goed fietsen. We komen bij Cadzand in het natuurgebied Het Zwin terecht, een prachtig gebied met geasfalteerde paden. Een eindje verderop is men bezig de dijk te verzwaren. Om bij Breskens te komen volgen we een stukje Noordzee kustroute, deze loopt over het strand. De veerboot Breskens- Vlissingen vaart voor onze ogen weg. Dit betekent 45 min wachten. Geen probleem, er is genoeg te zien. Het begint zachtjes te regenen. In Vlissingen aangekomen toch maar even de regenpakken aangetrokken voor de laatste 10 km naar ons overnachtingsadres. We overnachten bij een vriendin.

We weten nog niet of we morgen verder fietsen, of de trein nemen. De keuze laten we van het weer afhangen.

Middelburg- Hardenberg

dinsdag 1 september 2015

Onze gedachte om verder te fietsen over de Zeelandbrug, en zo de tocht verder te vervolgen, werd door de weersomstandigheden al snel naar het rijk der fabelen verwezen."Het was storm en regenachtig. Wij besloten om de trein te nemen . Misschien onderweg ergens uitstappen en verder fietsen.maar alras bleek dit geen optie te zijn.We besloten om door te treinen naar Hardenberg, het was en is mooi geweest. Om half vijf fiietsten we de Orionlaan in. Tot onze verbazing was er in de tuin nog veel in bloei, en alles hardstikke groen ,mooi om weer thuis te zijn.

Rond het Kanaal 2015